Nawigacja
Strona Główna
Interwencje
Historia
Statystyka zdarzeń
Kierownictwo
Rzecznik prasowy
JRG KP
SK KP / CZK
Teren Działania
Wydziały komendy
OSP
Ćwiczenia/Manewry
OTWP
Galerie zdjęć
Monitoring pożarowy
Podziękowania / życzenia

BIP
Sprawy w Urzędzie
Przetargi
Składniki majątku
Do pobrania
Oferty pracy/nabór
Linki
Szukaj
O stronie
Skrzynka podawcza
Kontakt
Bip

Biuletyn Informacji Publicznej
ePUAP

Elektroniczna Skrzynka Podawcza Komendy Powiatowej PSP w Kolbuszowej
Przet³umacz stronê

Fundacja Sztandarowa
Historia
Rozwój ochrony przeciwpożarowej na ziemiach kolbuszowskich.
Myśl zorganizowania straży pożarnej jako formacji przewidzianej do obrony miasta przed pożarami podjęta została w Kolbuszowej z inicjatywy mieszczan i właściciela tych ziem Zdzisława hrabiego Tyszkiewicza już w 1872 roku. W roku tym zakupiono jak ówcześnie nazywano sprzęt pożarniczy pierwsze rekwizyty straży w postaci sikawki konnej z beczkowozem. Dało to początek procesowi formowania pierwszego oddziału straży pożarnej w Kolbuszowej. Pierwsze walne zebranie przeprowadzono w oparciu o obowiązujący w Galicji Statut Stowarzyszenia Ochotniczej Straży Ogniowej w dniu 31 maja 1875 roku. Do składu rady nadzorczej zostali wybrani naczelnik sądu Rybakiewicz, Goliński, Franciszek Buczak, Aleksander Kobylański i Leon Ogonek. W tym okresie straż kolbuszowska posiadała już 2 sikawki konne z beczkowozami i kompletne umundurowanie dla jej członków.

W roku 1883 oddziaÅ‚ straży ogniowej w Kolbuszowej liczyÅ‚ 28 czÅ‚onków wspierajÄ…cych, 41 czÅ‚onków czynnych i 7 honorowych. JednÄ… z pierwszych i poważniejszych akcji kolbuszowskiej straży ogniowej byÅ‚ udziaÅ‚ w gaszeniu wielkiego pożaru miasta, jaki powstaÅ‚ w dniu 18 maja 1883 roku. Opis tego pożaru, który strawiÅ‚ 126 domów podaÅ‚ Kurier Rzeszowski „ ... Przez caÅ‚Ä… noc od godziny 4 rano z 18 na 19 maja poÅ‚Ä…czone siÅ‚y strażackie z GÅ‚ogowa, Majdanu i SokoÅ‚owa zalewaÅ‚y zgliszcza palÄ…cych siÄ™ budynków i szkoÅ‚y, pozostaÅ‚Ä… część miasta objÄ™tego pożogÄ… gasiÅ‚a straż kolbuszowska.”

W roku 1894 przy kolbuszowskiej straży ogniowej powstaje pierwsza w dziejach miasta orkiestra dęta. Pierwszym kapelmistrzem orkiestry był Agenor Burkiewicz.

Pierwsza wojna Å›wiatowa zniszczyÅ‚a niemal doszczÄ™tnie caÅ‚y dorobek kolbuszowskiej straży - zaginęły mundury i sprzÄ™t. Dopiero koniec wojny i powstanie niepodlegÅ‚ej Polski w listopadzie w 1918 roku zapoczÄ…tkowaÅ‚y nowy okres rozwoju ochotniczych straży pożarnych w mieÅ›cie i powiecie kolbuszowskim. DziaÅ‚alność straży kolbuszowskiej reaktywujÄ… w tym czasie miejscowi dziaÅ‚acze jak: sÄ™dzia dr StanisÅ‚aw Madowski, dr Józef Gocal i dr Józef Dec, kilkuletni prezes Powiatowego OddziaÅ‚u ZwiÄ…zku Straży Pożarnej. Stanowisko naczelnika objÄ…Å‚ na czas dÅ‚uższy mÅ‚ody i energiczny dziaÅ‚acz Edward Winiarski. PodjÄ™to siÄ™ szkolenia nowych czÅ‚onków, zakupiono sprzÄ™t pożarniczy i umundurowanie – głównie z wÅ‚asnych Å›rodków wygospodarowanych z imprez organizowanych miÄ™dzy innymi z udziaÅ‚em reaktywowanej orkiestry dÄ™tej pod kierownictwem Agenora Burkiewicza i nowo zorganizowanego zespoÅ‚u teatralnego, kierowanego przez naczelnika oddziaÅ‚u OSP Edwarda Winiarskiego.

Rozwój Stowarzyszenia Ochotniczej Straży Pożarnej w Kolbuszowej i w powiecie w latach trzydziestych dokonywał się podobnie jak w całym kraju przy poparciu władz administracji państwowej i samorządowej. W rezultacie wielu zmian statutowych i personalnych, stan Powiatowego Oddziału Związku Straży Pożarnych w Kolbuszowej, w roku 1939 przedstawia się następująco: powiat podzielony został na pięć rejonów z siedzibami w Kolbuszowej, Majdanie, Dzikowcu, Raniżowie i Sokołowie. Kolbuszowa jako siedziba rejonu pierwszego i władz powiatowych posiadała 1 oddział OSP męski. 20 członków czynnych, 70 członków wspierających oraz 1 oddział żeński liczący 8 członkiń. Oddział kolbuszowski dysponował motopompą i remizą znajdującą się przy magistracie. Ponieważ pomieszczenie to nie odpowiadało potrzebom straży, już w czasie okupacji społecznym wysiłkiem strażaków rozpoczęto budowę garaży na sprzęt, w miejscu gdzie obecnie znajduje się siedziba OSP.

W skÅ‚ad rejonu kolbuszowskiego wchodziÅ‚y – OSP w Kolbuszowej Górnej, Weryni, Kupnie i WideÅ‚ce. Ogółem 1 rejon posiadaÅ‚ 99 czÅ‚onków czynnych i 121 wspierajÄ…cych. Drugi rejon z siedzibÄ… w Majdanie obejmowaÅ‚ 5 OSP – w Majdanie Królewskim, Komorowie, KrzÄ…tce, Ostrowach Tuszowskich i Cmolasie i zrzeszaÅ‚ 90 czÅ‚onków czynnych i 44 wspierajÄ…cych. Trzeci rejon w Dzikowcu obejmowaÅ‚ 4 stowarzyszenia: w Dzikowcu Starym, w Dzikowcu Nowym, w Lipnicy, Wilczej Woli i zrzeszaÅ‚ 77 czÅ‚onków czynnych oraz 70 czÅ‚onków wspierajÄ…cych. Czwarty rejon w Raniżowie obejmowaÅ‚ 5 stowarzyszeÅ„ w Raniżowie, Staniszewskim, Zielonce, Mazurach i Woli Raniżowskiej, a zrzeszaÅ‚ 85 czÅ‚onków czynnych i 57 czÅ‚onków wspierajÄ…cych. PiÄ…ty rejon w SokoÅ‚owie obejmowaÅ‚ stowarzyszenia: Sokołów, Górno, TrzeboÅ›, Trzebuska, Nienadówka i liczyÅ‚ 150 czÅ‚onków czynnych i 150 wspierajÄ…cych.

Przy OSP Kolbuszowa, Majdan Królewski, Dzikowiec Nowy, Raniżów i Sokołów działały kobiece drużyny pożarnicze. Ochotnicze straże pożarne dysponowały 18 remizami i 4 motopompami. Prawie cały dorobek drugiego okresu rozwoju stowarzyszeń ochotniczych straży pożarnych uległ zniszczeniu w okresie okupacji hitlerowskiej. Ludność połowy powiatu kolbuszowskiego została przesiedlona, a zabudowania 25 wsi zostały rozebrane lub spalone. W tej sytuacji uległ zupełnemu zniszczeniu sprzęt pożarowy będący na wyposażeniu poszczególnych OSP, względnie mienie OSP zostało zagrabione przez okupanta.

Po wyzwoleniu spod hitlerowskiej okupacji - strażacy przy dużej pomocy Państwa aktywnie włączyli się do odbudowy ochrony przeciwpożarowej. Pracami tymi kierowali :
w latach 1945 – 1947 - kpt. poż. Ludwik Hermankowicz - Inspektor Pożarnictwa
w latach 1947 – 1950 - por. poż. Jan Rybak – późniejszy szef sÅ‚użby kwatermistrzowskiej KG SP
w latach 1950 – 1981 - ppÅ‚k. poż. Józef BieleÅ„ – Komendant Powiatowy SP
w latach 1981 – 1992 - bryg. BronisÅ‚aw Gut – Komendant Rejonowy SP
w latach 1992 – 1995 - bryg. Ryszard Gorczyca – Komendant Rejonowy PSP w Ropczycach
od 01-08-95 do 31-10-96 - bryg. inż. Kazimierz Wójcicki – Komendant Rejonowy PSP w Ropczycach
od 01-11-96 do 31-12-98 - kpt. inż. ZdzisÅ‚aw Ciosek – Komendant Rejonowy PSP w Ropczycach
od 01-01-1999 do 31-01-2006 - mł.bryg. mgr Józef Halat - Komendant Powiatowy PSP w Kolbuszowej
od 01-02-2006 - bryg.mgr inż. Jan Ziobro - Komendant Powiatowy PSP w Kolbuszowej

Przełomową datą i wydarzeniem dla ochrony przeciwpożarowej na ziemi kolbuszowskiej jest dzień 1 marca 1975. Data ta jest związana z utworzeniem w Kolbuszowej Zawodowej Straży Pożarnej w sile 1 sekcji na zmianie. Komenda Powiatowa (później Rejonowa) SP w Kolbuszowej swoim zasięgiem operacyjnym obejmowała teren MiG Kolbuszowa oraz Sokołowa, gmin : Cmolas, Raniżów, Stary Dzikowiec. Stan taki przetrwał do czasu powstania Państwowej Straży Pożarnej, kiedy to likwidacji uległ rejon kolbuszowski, a wchodzące w jego skład nadzoru operacyjnego gminy zostały włączone : Kolbuszowa do KR PSP w Ropczycach, Cmolas do KR PSP Mielec, Stary Dzikowiec i Raniżów do KR PSP Rzeszów, Sokołów do KR PSP Leżajsk.

W wyniku reformy administracyjnej z dniem 1 stycznia 1999 roku reaktywowano po latach powiat kolbuszowski oraz została utworzona Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej.

Na terenie powiatu kolbuszowskiego działa 57 jednostek OSP w tym : 55 jednostek typu S. Jednostki te na swym wyposażeniu posiadają 5 samochodów ciężkich, 31 samochodów średnich oraz 28 samochodów lekkich. Do KSRG zostało włączonych 9 jednostek tj. OSP Dzikowiec, Huta Komorowska, Majdan Królewski, Niwiska, Nowa Wieś, Raniżów, Siedlanka, Wilcza Wola i Wola Raniżowska. Wszystkie jednostki OSP włączone do KSRG posiadają zainstalowane alarmowanie selektywne.

Pracownicy Komendy Powiatowej
stan na 1 września 2013

Bannery